Burak i pokrewne cz. 2

Po okwitnieniu słupek zamienia się na owoc suchy, nie pękający czyli niełupkę, w jej środku leży nasionko o zarodku skrzywionym, dwuliściennym, otaczającym bielmo leżące w środku. Owoc jest otoczony okwiatem, który stał się teraz mięsisty. Wszystkie owocki, które powstały z kwiatów obok siebie stojących, ile ich tylko było w skupieniu, 2 czy 3, czy 6, zrastają się razem. Jak się to zeschnie, to takie zrośnięte owoce buraku wyglądają jak jasno orzechowe, chropowate grudki; można by myśleć, że to są nasiona; ale to nie jest nasienie, tylko zbiór paru owoców. To też w takiej grudce jest i kilka nasion i z jednej w ziemię wsadzonej wyrasta kilka młodych buraków.

Burak uprawia się dla korzeni na cukier, w odmianie zaś zwanej ćwikłą, mającej korzenie rzepowato spłaszczone i zwykle amarantowe, na jarzynę.

Rośliny mające jak burak kwiaty pozbawione korony, czyli bezpłatkowe, przy tym okwiat zielny, 3 do 5-listkowy, pręcików tyleż, słupek z jednym tylko zalążkiem i siedzącymi znamionami, tworzą rodzinę komosowatych, tak zwanej od komosy, której liczne gatunki należą do najpospolitszych chwastów. Tu należy też szpinak , którego liście są jadalne.