Przesadzanie roślin do szkółki drzewnej

­Urządzenie szkółki drzewnej

Przesadzać rośliny do szkółki drzewnej należy wtedy, gdy chcemy wyhodować większe sadzonki.

Plac, wyznaczony pod szkółkę drzewną, należy tak samo uprawiać, jak i grzędy nasienne. Dla roślin drobnych (1-letnia sosna, świerki itp.) urządzają się grzędy, a dla większych (2-tni dąb itd.) placyki, powierzchnia których wyrównywa się za pomocą grabi lub bron.

Umieszczanie roślin w szkółce drzewnej

Najdrobniejsze rośliny (na grządkach) sadzą się jedna obok drugiej na odległości 15 centymetrów, a największe (na placykach) rzędami, rząd jeden od drugiego o 30 centymetrów, roślinki zaś od siebie w rzędzie odległe o 35 centymetrów. Odległość w ogóle między roślinkami w szkółce drzewnej zależy od rozmiarów tychże, szybkiego ich wzrostu oraz czasu, w ciągu którego roślinki mają pozostać w szkółce drzewnej.

Sadzenie w szkółce drzewnej

Przesadzanie roślinek do szkółki drzewnej dokonywa się najlepiej przy pomocy specjalnego kija; zrobiwszy tym kijem w pulchnym gruncie otwór takiej głębokości, jaka odpowiada długości korzenia sadzonki, wpuszcza się do tego dołku korzenie i przyciska je ziemią za pomocą kija po raz drugi wbitego w ziemię, tym razem na ukos. Dla drobnych roślinek kijek można zrobić z równej i okrągłej gałązki, mającej w średnicy cal, dla średniej wielkości kij powinien mieć 30 centymetrów długości, a dla bardzo długich roślin jamki należy robić dużym kijem i dla przyciśnięcia ziemią korzeni wbijać drugi mniejszy kij.

­­Przy wpuszczaniu roślinki do jamki należy zwracać uwagę, żeby korzenie nie pogięły się. Jeżeli korzenie moczone były w masie glinianej (patrz wpisy o wydobywaniu roślin), to łatwo wchodzą do ważkiego nawet dołku.

­Największe roślinki przesadzają się do dołów, zrobionych szpadlem. Po skończonym przesadzaniu należy koniecznie zrównać powierzchnię szkółki za pomocą grabi (na placykach), albo rękami (na grządkach, jeśli rośliny są gęsto przesadzone). Spulchniać należy  powierzchnię grządki kilka razy w ciągu lata, przy tym usuwać chwasty i w ogóle starać się, aby grządka nie stwardniała. Jeżeli powierzchnię ziemi utrzymuje się zawsze spulchnioną, to sadzonki dobrze się rozwijają i nie potrzebują polewania.

Czas, w ciągu którego sadzonki pozostają w szkółce drzewnej Roślinki hodują się w szkółce drzewnej 2-4 lat. Po większej jednak części pozostają w szkółce drzewnej 2 lata, jeśli zaś wymagane są duże sadzonki, to przesadziwszy je po raz drugi pozostawia się jeszcze na 2 lata. Nie marnieją sadzonki, pozostawione w szkółce drzewnej na dłuższy czas po pierwszym przesadzeniu, przeciwnie korzenie więcej się wyciągają i rozwijają.

Obrzynanie korzeni, gałęzi i wierzchołków przy przesadzaniu

Przesadzanie do szkółki drzewnej dopomaga roślinom w tworzeniu, skutkiem większej przestrzeni,  znaczniejszej ilości włókienek korzeniowych u szyjki korzenia. Z tej przyczyny należy obcinać korzenie przed przesadzeniem, jeżeli one są zbyt długie. Ponieważ jednak po obcięciu korzeni przesadzona roślina nie jest w stanie wciągnąć tej ilości wody, którą w tym że czasie liście mogą wyparować, to dla nadania równowagi w tym kierunku pomiędzy korzeniami a koroną należy u łodygi (drzew liściastych) poobcinać nie tylko gałęzie, lecz i wierzchołek. Obcinanie wierzchołka młodziutkich drzew (liściastych) nie wywiera złych skutków, dla tej więc przyczyny, przy przesadzaniu roślinek do szkółki drzewnej, obcinają nożem lub siekierą korzenie i wierzchołek na pewnej odległości od szyjki, np. 20 centymetrów, u 2-u letnich wiązów, jesionów, dębów, klonów, mając na celu większą wygodę przesadzania, jak też usunięcie korzeni uszkodzonych przy wykopywaniu. Ponieważ w ogóle przy wydobywaniu drzewek z grzędy nasiennej korzenie bywają uszkodzone, należy przeto przy wszelkiego rodzaju przesadzaniach (a więc i na stałe miejsce) obrzynać uszkodzone korzenie, jak równie z gałęzie. Przy sadzeniu dużych roślin na stałe miejsce do lasu można obciąć gałęzie,  ale nie wierzchołek, gdyż w ostatnim wypadku drzewo takie nie może stworzyć budulcu, bo będzie mieć kilka wierzchołków.