Przesadzanie świerków
Tagi: przesadzanie świerków
Świerk wysadza się na miejsce stałe wprost z grządek nasiennych w wieku lat 3 – 5; przy tym sadzą albo pojedynczymi roślinkami, albo po 2-3 razem lub też grupkami 5-10 sztuk. W ostatnim razie grupki przy wydobywaniu tak są oddzielane jedna od drugiej, aby korzenie sadzonek w jednej grupce były możliwie splecione. Grupki sadzonek mogą być wsadzane przy pomocy kija do gruntu, poprzednio nie uprawianego. Mając dużą ilość roślinek świerkowych, sadzenie grupkami należy przekładać, gdyż przy sposobie omawianym nie bywa dozupełnień, jeśli na przeszkodzie nie stają jakie wyjątkowe a niesprzyjające okoliczności.
Sadzić pojedyncze sadzonki można w dołki, robione szpadlem, lub motyką, albo też świdrem (szpadlem cylindrycznym).
Szpadel taki powinien mieć rozmiary zależne od wielkości sadzonek. Dla trzyletnich świerków świder ma 15 centymetrów długości, 10 centymetrów średnicy. Rękojeść te długości, co i u zwyczajnego szpadla. Świder może mieć formę półstożkowatą, w takim razie grudka ziemi cylindryczna łatwiej się wyjmuje. W celu zrobienia dołka za pomocą opisanego szpadla, robotnik mocno wciska takowy w głąb ziemi, następnie szybko wierci rękojeścią. Po wyjęciu świdra z grudką ziemi z gruntu, robotnik wciska go w inne miejsce, nie wyrzucając zawartej w nim ziemi, albowiem takowa sama wyjdzie przy wsadzaniu szpadla w inne miejsce. W ten sposób robotnik jednocześnie robi dołki i przygotowuje bryłki ziemi cylindryczne. Przed wsadzeniem roślin grudkę taką należy wzdłuż przez całą prawie długość przeciąć nożem i w miejsce przecięte włożyć korzeń rośliny. Ścisnąwszy obydwiema połowami rozciętej bryłki korzeń rośliny, robotnik wkłada bryłkę do dołku. Ażeby nie było szpary pomiędzy bryłką i ściankami jamki, należy przytłoczyć nogą ziemię naokoło sadzonki. Jeżeliby korzeń był dłuższy niż wysokość grudki, to należy go wysunąć w dół o tyle, żeby podstawa grudki mogła przycisnąć korzeń.
Sadzenie, co tylko opisanym sposobem, może być dokonane nawet na gruncie piaszczystym, lecz w takim razie bryłki powinny zawierać glinkę. Wyżej wzmiankowanym szpadlem cylindrycznym można wydobywać także sadzonki ze szkółki siewnej i drzewnej (grupkami) dla przesadzenia z bryłkami ziemi. W takim razie używa się do wykopywania sadzonek szpadel, mający większą średnicę, stosunkowo z tym szpadlem, którym kopią dołki, a to w tym celu, aby bryłka z sadzonką ciaśniej wchodziła w dołek dla niej przygotowany i żeby nie formowała się szczelina.
Żeby otrzymać grube i zdrowe sadzonki świerkowe, należy rośliny ze szkółki nasiennej wysadzać do szkółki drzewnej w wieku 2 lat, a nawet jednolatki, jeśli roślinki rozwinęły się w pierwszym już roku o tyle, że mają wysokość najmniej pół cala. Ze szkółki drzewnej sadzonki przenosić należy bez grudek ziemi; mniejsze za pomocą szpadla cylindrycznego, większe zaś wprost do jamek, zrobionych szpadlem zwyczajnym lub motyką.
W ogóle świerk z łatwością się przesadza ze szkółki drzewnej nawet w 6-8 roku. W starszym dopiero wieku lepiej sadzić z grudką ziemi. Czasem na wiosnę w rok po przesadzeniu igły przesadzonych świerków zaczynają żółknąć i świerk przybiera wygląd chorowity, później jednak poprawia się, szczególnie jeśli szpilki nie opadły, w każdym razie pęd bywa bardzo nieduży. W trzy lata dopiero po przesadzeniu pędy rozwijają się do wielkości normalnej.