Pszenica i pokrewne cz. 1

Pszenica. Ziarno pszenicy jest żółtawe, podłużne, do trzech razy dłuższe niż grube, z jednej strony podłużnym rowkiem opatrzone, w jednym końcu kosmate. Na przecięciu podłużnym widać, że większa jego część jest wypełniona bielmem, dającym mąkę, a na końcu nie kosmatym znajduje się zarodek. Ten zarodek ma tylko jeden do bielma przytulony liść większy (liścień), z jego boku pączek a ku dołowi korzonek. Zarodek więc nie ma pączka ukrytego między dwoma liścieniami, ale stojący z boku jednego tylko liścienia, jest więc jednoliścienny. Po wysianiu ziarna w ziemię zaczyna ono pod Wpływem ciepła i wilgoci kiełkować. Tworzą się naprzód liczne boczne korzonki, a potem pączek zaczyna się w górę podnosić. Liścień 7-3ś wcale z ziarna nie wychodzi, ale przytulony do bielma ssie mąkę i dostarcza tego pokarmu kiełkującemu zarodkowi. Po pewnym czasie korzonki zaczynają się rozgałęziać a pączek zwinięty w tutkę wychodzi po nad ziemię. Jeżeli pszenica jest zimowa i w jesieni wysiana, to zimę Przepędza w letargu, podobnie jak niektóre zwierzęta, które zimą nie biorą pokarmu i dopiero z wiosną zaczyna dalej wyrastać.