Siew modrzewiu, jodły i limby

Modrzew

Nasiona modrzewiowe podobne są do sosnowych, tylko jaśniejsze i prędko tracą siłę kiełkowania, dlatego też potrzebują gęstszego siewu niż nasiona sosnowe, a nawet świerkowe.

Kiełek modrzewiowy w ogóle podobny do sosnowego, ale posiada jak liścienie, tak również i szpilki nieząbkowane. Roślinki modrzewiu europejskiego i syberyjskiego wielce różnią się od siebie. Kiełek I-go gatunku wyrasta w ciągu lata do 5 centymetrów i wierzchołek ginie czasami od mrozu, a syberyjskiego dochodzi do 10 centymetrów i nie obawia się silniejszego nawet zimna. W następnym roku modrzew rośnie dość szybko, tak że w czwartym ma wysokości przeszło 2 stopy. Gatunek syberyjski w drugim roku jest już dosyć kształtny, gdy europejski w pierwszych latach swego istnienia często marnieje wskutek mrozu.

­­Kiełki zjawiają się później, aniżeli sosnowe lub świerkowe.

Jodła

Nasiona jodły po dojściu do dojrzałości w jesieni opadają z drzew, na drzewie zaś pozostaje tylko trzpień od szyszki, trzymający się pionowo na gałązce. Nasiona jodłowe więcej są miękkie i smolne niż sosnowe, mają formę trójkątną z powierzchnią błyszczącą, nie równą. Jakkolwiek do najbliższej wiosny można za­chować nasiona w stanie zdrowotności, trzymając je w suchym miejscu, w ogóle jednak tracą one dość rychło siłę kiełkowania. Można siad nasiona jodłowe także w jesieni, gdyż w tym czasie nie są one uszkodzone przez myszy.

Kiełek jodły europejskiej zwykle ma pięć liścieni, a syberyjskiej cztery. Liścienie nie są tak płaskie jak szpilki, różnią się zaś tym od tych ostatnich, że mają 2 srebrzyste paski na górnej powierzchni, gdy szpilki mają pasma białawe pod spodem.

Pierwszego lata kiełek wyrasta bardzo mało: w przestrzeni od liścieni do górnego pączka mieści się zaledwie kilka niezupełnie rozwiniętych igieł; w ogóle jodła rozwija się dość powolnie.

Nasiona jodłowe wysiewają się tak samo, jak sosnowe, można je tylko wtłaczać w ziemię trochę głębiej (do 3 centymetrów).

Limba

Nasiona te dostać można w każdym sklepie owocowym, lecz te tylko zdatne są do siewu, które się nie błyszczą, są koloru matowego i mają przyjemny smak. Błyszczące i ciemne nasiona nie mogą być zdatne do siewu, gdyż są wysuszone (dla dodania im trwałości) i oblane tłuszczem. Świeże nasiona zasiane na wiosnę wschodzą w miesiąc (jak świerk lub modrzew), starsze zaś zaledwie po roku. Siłę kiełkowania zatrzymują tylko przez rok od czasu zbioru, po czym już ją tracą.

­Siad nasiona limby można w jesieni i na wiosnę, co zależy od tego, w jakiej porze roku są zebrane. Jeśli zasiew ma zostać na zimę, to dobrze jest w celu zabezpieczenia go od zniszczenia przez myszy zakryć grządkę świerkowymi gałązkami, jak to się robi z jesiennym zasiewem dębu.

Kiełek ma 10 – 12 liścieni długich i trwałych, po których między niezupełnie rozwinięte mi łuskowatymi liśćmi formuje się pączek. W pierwszym roku limba więcej się nie rozwija i dochodzi ledwie do cala wysokości, nie licząc długich liścieni. W ogóle limba rośnie bardzo powolnie.

Sosna amerykańska Weymouth’a

Sieje się tak samo jak i zwyczajna; kiełki są jednak większe. Ponieważ nasiona tej sosny daleko są większe niż zwyczajnej, zarabiać je więc trzeba do 3 centymetrów głębokości.