Siew sosny

Świeże nasiona sosnowe wyróżniają się wielką zdolnością kiełkowa­­nia. Ponieważ szyszki sosnowe, które mieszczą w sobie nasiona, zbiera się w zimie, to powydostawane z nich w ciepłym i suchym miejscu nasiona zasiewają się na wiosnę. Jesienny zasiew nasion sosnowych zjadany często bywa przez myszy. Jeśli nasiona trzymać w suchym miejscu, to siłę puszczania kiełków zachowują one w ciągu 2-3, a czasem i więcej lat, lecz nasiona, które nie były przechowywane w warunkach sprzyjających, wschodzą bardzo powolnie i przy tym naturalnie w mniejszej ilości, aniżeli świeże.

Siew nasion sosnowych powinien się odbywać z jak największą starannością i akuratnością, gdyż przygotowanie ich do zasiewu, nie mówiąc już o kupowaniu świeżych, kosztuje stosunkowo z przygotowaniem nasion innych rodzajów drzew bardzo drogo.

­Bruzdki dla siewu sosny powinny być wydłubane za pomocą deski. Jeżeli bruzdki zrobione na pulchnej powierzchni grzędy, są na 1,5 centymetra głębokie, to po naciśnięciu deską nasiona będą za­kryte warstwą zbitej ziemi, nie większą od podwójnej grubości nasienia. W takich warunkach wschód będzie najlepszy. Jeśli bruzdki zrobione są ręką, albo małą motyką lub kijem, albo też innym jakim odpowiednim narzędziem, to ziemię sypać trzeba do czasu, aż się nasiona schowają pod nasypaną ziemią, po czym należy nacisnąć deską grzędę i tę ostatnią zakryć wiosenną nakrywką ochronną. Siać należy tak gęsto, żeby nasiona zakrywały dno bruzdki, nie dotykając się jednak wzajemnie. Na metr kwadratowy wysiewa się 10 gramów nasion, zależnie od tego, czy przyszłe sosenki mają pozostać rok tylko na grządce w szkółce siewnej czy też kilka lat. Im w młodszym wieku mają się przesadzać roślinki do szkółki drzewnej, tym gęściej siać trzeba.

Chcąc otrzymać roślinki większych rozmiarów, należy siać nasiona rzutem (siewem pełnym), chociaż w tym razie pielenie przyszłych sosenek staje się uciążliwsze.

Jeśli można mieć gałązki świerkowe tanim kosztem, to dobrze jest pokryć niemi zasianą grzędę. Szpilki gałązek tych opadną, zanim się kiełki pokażą i tym sposobem pokryją ziemię cienką warstwą, zabezpieczającą grunt od znaczniejszego wyschnięcia. Nie należy jednak przykrywać zasiew sosny gałęziami sosnowymi, albowiem młode kiełki zwykle przez to chorują, a nawet często giną.

Nasiona zaczynają kiełkować po 2-3 tygodniach, co zależy od jakości nasion, głębokości siewu i stanu atmosfery. W ogóle należy głębiej zasiewać, gdyż w przeciwnym razie przy kiełkowaniu mogą czasami wyjść na wierzch same nasiona, które z wielką żarłocznością zjadane są przez ptactwo. Kiełek z pierwszymi rozwijającymi się listkami. Liścienie sosnowe są bardzo wąskie i nieząbkowane, bywa ich zwykle 5-6. Zjawiająca się po liścieniach szpilka na brzegach ząbkowana wychodzi w pierwszym roku z pochewki pojedynczo. Kiełek w początkach jest bardzo wątły i dopiero na jesieni dostaje na samym wierzchu pączek; następne takie same pączki zjawiają się później po bokach kiełka nad liścieniami. Czasami w pierwszym roku z takiego bocznego pączka wyrasta krótki pęd.

­Pierwszego lata roślinka rośnie wolno i dochodzi do 5 centymetrów, dopiero w drugim roku zaczyna rość szybciej.