Siew świerku, topoli i krzaków

Świerk

Nasiona świerku podobne są do sosnowych, mają tylko różowy odcień. Siać nasiona ­ świerkowe należy tak samo, jak sosnowe tylko gęściej, albowiem kiełki świerkowe mniejsze są i później wschodzą niż sosnowe. Nasiona świerku dłużej zachowują siłę kiełkowania, aniżeli sosnowe.

W ogóle kiełki świerkowe podobne są do sosnowych, liścienie jednak i igły mają ząbkowane. W pierwszym roku świerk nie dorasta 5 centymetrów; pomimo jednak mniejszego stosunkowo z sosną wzrostu, mniej jest wątły i łatwiej może się opierać nieprzyjaznym zewnętrznym działaniom przyrody; roślinka ma korzeń krótszy niż sosna. Świerk w ogóle rośnie powolniej, aniżeli sosna, jakkolwiek w drugim już roku znacznie prędzej rośnie niż w pierwszym.

Topole i wierzby

Te dwa rodzaje drzew leśnych nie warto hodować z nasion, ponieważ one z łatwością przyjmują się przez zasadzanie zrazów albo korzeni (osika). Lecz jeśli chcemy zasiać te rodzaje drzew, to trzeba uwolnić nasiona ich od puchu, w którym się znajdują, uderzając po nich prętami a wtedy wyskoczą drobniutkie nasiona, które zaraz po wytrzęsieniu należy wysiewać, gdyż wkrótce tracą siłę kiełkowania. Po skończonym siewie trzeba przycisnąć deską nasiona, nie zasypując ich z wierzchu ziemią.

Krzaki

Nasiona większości krzaków, jak to: głogu, róży dzikiej, wiciokrzewu, kaliny, szakłaka-kruszyny, bzu pospolitego i innych wschodzą po roku, albo i po 2-ch latach od czasu zasiewu wiosennego. Do zasiewu nasion tych krzaków trzeba mięsiwo oddzielić od nasion (pestek) i dlatego owoce kładą się w wodę, gdzie się przez krótki przeciąg czasu znajdują, chociaż można zasiewać nasiona i w owocu, a więc bez przedwstępnego moczenia; w takim razie siew może się odbyć w jesieni, wkrótce po zbiorze dojrzałych owoców, jeśli takowe jakiś czas leżały do zupełnego dojrzenia.