Wychowanie drzewostanów z nasion

­Bezpośrednio na miejsce obrane pod las można siać nasiona tych wszystkich rodzajów drzew, które się hodują z nasion w szkółkach. Wysiewanie jednak nasion niektórych rodzajów drzew ma pewne niedogodności, tak np. nasiona lipowe, jesionowe, grabowe wschodzą dopiero w rok po zasiewie wiosennym, a ponieważ rodzaje te wymagają gruntu dobrego, to może się stać, że miejsca zasiane porosną w chwasty wcześniej, niż się pokażą kiełki drzewne; pielenie zaś zasiewów przed i po kiełkowaniu kosztuje zwykle drożej niż wychowanie jednolatek w szkółce i przesadzenie takowych na miejsce dla nich wyznaczone. Koszt, wyłożony na kupno i zasiew nasion drogich, wtedy tylko nie przewyższa kosztu sadzenia jednolatek, jeśli się ma zupełnie dobry siewnik. Zasiew bardzo drobnymi nasionami (brzozy, olszy, wiązów) może mieć miejsce tylko przy obfitości tychże, nasiona bowiem wymienionych rodzajów drzew ­należy siać w ilości większej dla pewności otrzymania zupełnego zadrzewienia (zwartych drzewostanów).

Do zasiewu nasionami drobnymi (sosny, świerku, brzozy) potrzebne są pasy szerokości 1 st, odległość zaś między paskami zachować 4-5 stóp. Pasy robią się albo motyką (przy czym zdejmuje się wierzchnia warstwa ziemi), albo też szpadlem (przekopując, rolę) lub pługiem, nareszcie sochą. W tym ostatnim razie, jeśli się czynność odbywa na gruncie zadarnionym, narzyna się darninę poprzednio tasakiem. Na spulchnioną rolę wysiewa się nasiona w takiej ilości, aby jedno od drugiego było o 5 centymetrów. Następnie przesuwa się jeden raz drewnianymi grabiami lub miotłą, dla przykrycia wysianych nasion warstewką ziemi.

Dla zasiewu większych nasion (żołądź) robią takie same pasy jak i dla nasion drobnych. Następnie w pasy te sadzą żołądź w takiej ilości, żeby jedno nasienie odległe było od drugiego o 10-15 centymetrów i zasypuje się żołądź pulchną ziemią wywróconej warstwy rękami lub odwrotną stroną grabi. Nasiona dębowe, jako większe, można sadzić także następującym sposobem: kijem lub małą motyką wykopuje się dołek, w który kładzie się 1-2 żołędzie i przydeptuje nogą ziemię na nasionach. Zasiew można także uskutecznić i na odrębnych, wyznaczonych na danym placu miejscach, a rozmieszczonych w takiej odległości jedno od drugiego, jak przy sadzeniu drobnych sadzonek. Zasiew jednak w pasach jest wygodniejszy, a nawet kosztuje raniej, jeśli dla robienia pasów użyte są takie narzędzia, jak pług lub socha.

Jeśli miejsce zasiane zarasta chwastami, to w pierwszym roku po dokonanym zasiewie należy dopełnić pielenia; niekiedy nawet wypada powtórnie przepleć w dru­gim roku. Masie rozumieć, że niemożliwe są inne środki chowu zasiewów na dużych przestrzeniach, jak polewanie, ochrona przed słońcem. Jeśli pomimo pielenia, zasiew ginie, t wypada tylko poddać się losowi lub zasiać na nowo plac, albo też przystąpić do wychowania sadzonek poprzednio w szkółce. Jeśli zasiew nie udaje się na niektórych tylko miejscach, tam przenieść należy szczęśliwie wychowane gdzie indziej kiełki, co należy dokonać za pomocą szpadla cylindrycznego, albo przesadzić roślinki z bryłkami ziemi. Dopełnienie to może się odbyć dopiero w 2-3 lata po dokonaniu zasiewu, co zależy od rodzaju drzewa.