Burak i pokrewne cz. 1

Burak. Burak w pierwszym roku po kiełkowaniu z nasienia, rozrasta się w korzeń, który się staje gruby, mięsisty, wrzecionowaty i bywa różnej barwy. Łodyga jest gruba i krótka, wygląda tylko jak przedłużenie korzenia i pokryta jest liśćmi odziomkowymi, ułożonymi w różyczkę. Liście są jajowato okrągłe, w wierzchołku tępe t. j. nie zaostrzone, w nasadzie często sercowate i zwężone w gruby, mięsisty, soczysty i podłużnie rowkowany ogonek. Podobnie jak nać kartoflana tak i buraczana karmi się w powietrzu na słońcu i składa pokarm Pod ziemię, ale pokarm ten schodzi tu do korzenia i jest cukrem, dlatego to korzenie tak się rozrastają i są słodkie. Dopiero w następnym roku pęd zaczyna się wydłużać tylko ku górze nie wiele się rozgałęziając. Liście są krótkoogonkowe, lancetowate, zaostrzone, ku górze coraz mniejsze. W ich kątach stoją kwiaty po 2, 3, 6, razem skupione.

Kwiat nie ma korony ani kielicha, tylko jeden szereg listków zielonych, czyli okwiat zielny, pięcio-listkowy. Pręcików 5, w nasadzie spojonych. Słupek o zalążni dolnej, jakby przygniecionej i zakończonej 2 lub 3 znamionami siedzącymi wprost, bez szyjki, na zalążni. W zalążni jest jeden zalążek.